Τηλεόραση, σπιτικά γεύματα και παχυσαρκία

Πρόκειται για μελέτη που δείχνει τη διαφορά στην εμφάνιση της παχυσαρκίας ανάμεσα σε οικογένειες που επιλέγουν να φάνε τις περισσότερες φορές σπιτικό φαγητό και σε άλλες που επιλέγουν να φάνε περισσότερο παραγγέλνοντας φαγητό από ταχυφαγεία.

Παχυσαρκία, οικογενειακά γεύματα και παρακολούθηση τηλεόρασης

Οι ενήλικες, ανεξάρτητα από το αν είναι γονείς, τρώνε συχνά τα γεύματα με την οικογένειά τους στο σπίτι. Όμως λίγες μελέτες έχουν αναλύσει δείγματα βασισμένα στον πληθυσμό για να εξετάσουν πώς οι πρακτικές γεύματος ή η συχνότητα γεύματος οικογένειας σχετίζονται με την υγεία.

Στόχος αυτής της μελέτης ήταν να αξιολογήσει τις συσχετίσεις μεταξύ της συχνότητας των οικογενειακών γευμάτων που καταναλώνονται στο σπίτι, της παρακολούθησης της τηλεόρασης ή των βίντεο κατά τη διάρκεια των οικογενειακών γευμάτων και της κατανάλωσης γευμάτων που μαγειρεύονται και τρώγονται στο σπίτι και των πιθανών να είναι παχύσαρκοι σε ενήλικες (Tumin & Anderson, 2017).

 

Αυτή ήταν μια ανάλυση της εγκάρσιας μελέτης για την αξιολόγηση Medicaid στο Ohio το 2012 (OMAS), ουσιαστικά μια τηλεφωνική έρευνα του πληθυσμού του Οχάιο των ΗΠΑ. Το δείγμα μελέτης ήταν ενήλικοι κάτοικοι του Οχάιο που ανταποκρίθηκαν στο OMAS το 2012 που έτρωγε τουλάχιστον ένα οικογενειακό γεύμα την προηγούμενη εβδομάδα (n = 12.842).

 

Ως προς τη στατιστική ανάλυση, τα μοντέλα λογικής παλινδρόμησης χρησιμοποιήθηκαν για να εξεταστεί η σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας (ΔΜΣ≥30) και των οικογενειακών γευμάτων, προσαρμοσμένα για την κατάσταση απασχόλησης των ερωτηθέντων, την οικογενειακή κατάσταση, τη φυλή / καταγωγή, το μορφωτικό επίπεδο και την ηλικία.

 

Αποτελέσματα έρευνας

Ως προς τα αποτελέσματα, η συχνότητα του οικογενειακού γεύματος δεν συσχετίστηκε με τις πιθανότητες παχυσαρκίας: όσοι κατανάλωναν οικογενειακά γεύματα τις περισσότερες (6-7) ημέρες ήταν εξίσου πιθανόν με εκείνους που κατανάλωναν οικογενειακά γεύματα λίγες (1-2) ημέρες για να είναι παχύσαρκοι. Το 36% των ενηλίκων δεν παρακολούθησαν ποτέ τηλεόραση ή βίντεο ενώ τρώνε οικογενειακά γεύματα και το 62% κατανάλωνε οικογενειακά γεύματα τα οποία ήταν όλα σπιτικά. Οι ενήλικες που δεν παρακολούθησαν ποτέ τηλεόραση ή βίντεο κατά τη διάρκεια οικογενειακών γευμάτων είχαν 37% χαμηλότερες πιθανότητες παχυσαρκίας σε σύγκριση με εκείνους που πάντοτε έκαναν, ανεξάρτητα από τη συχνότητα του οικογενειακού γεύματος. Οι ενήλικες, των οποίων τα οικογενειακά γεύματα ήταν όλα σπιτικά, είχαν 26% χαμηλότερες πιθανότητες παχυσαρκίας από αυτούς που κατανάλωναν μερικά ή όχι σπιτικά γεύματα. Αυτή η σχέση ήταν πιο έντονη στους ενήλικες που έτρωγαν μερικά οικογενειακά γεύματα.

 

 

Επίλογος

Συμπερασματικά, οι πρακτικές οικογενειακού γεύματος μπορεί να σχετίζονται με την παχυσαρκία σε ενήλικες, ακόμα και αν τρώνε μερικά οικογενειακά γεύματα την εβδομάδα. Η μελλοντική έρευνα πρέπει να εξετάσει περισσότερες πτυχές των κοινών γευμάτων και να διερευνήσει ποιες συγκεκριμένες πρακτικές ενδέχεται να επηρεάσουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας.

Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι πρακτικές οικογενειακού γεύματος σχετίζονται με τη συχνότητα των οικογενειακών γευμάτων είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση των συστάσεων για τη δημόσια υγεία όσον αφορά τη διατροφή των ενηλίκων και τις σχετικές συμπεριφορές. Η μελέτη αυτή διερεύνησε τη συσχέτιση μεταξύ της συχνότητας των οικογενειακών γευμάτων που καταναλώνονται στο σπίτι, των δύο οικογενειακών γευμάτων που επισημάνθηκαν στις πρόσφατες έρευνες, παρακολουθώντας τηλεόραση ή βίντεο κατά τη διάρκεια οικογενειακών γευμάτων και κατανάλωσης σπιτικών φαγητών και τις πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι σε δεδομένα από μια μεγάλη πληθυσμιακή έρευνα των ενηλίκων του Οχάιο. Η υπόθεση ήταν ότι τα συνηθέστερα οικογενειακά γεύματα που καταναλώνονται στο σπίτι, βλέποντας τηλεόραση ή DVD λιγότερο συχνά κατά τη διάρκεια των οικογενειακών γευμάτων, και μαγειρεύοντας τα οικογενειακά γεύματα στο σπίτι πιο συχνά θα συνδέονταν με χαμηλότερες πιθανότητες παχυσαρκίας. Η προστατευτική συσχέτιση μεταξύ των οικογενειακών γευμάτων και των επιπέδων παχυσαρκίας αναμενόταν να είναι πιο έντονη καθώς η συχνότητα οικογενειακού γεύματος αυξήθηκε (Tumin & Anderson, 2017).

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Rachel Tumin & Sarah E. Anderson. (2017). Television, Home-Cooked meals and Family Meal Frequency: Associations with Adult Obesity. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics. 117, 6, pp 937-945.

 

 

Λεοντίου Κωνσταντίνος

Διατροφολόγος-Διαιτολόγος, MSc